Al snel merkten we thuis dat Jingle erg veel had mee gemaakt in de korte 9,5maand van bestaan. We woonden ongeveer in het centrum van Goes en dit waren dag na dag eigenlijk te veel prikkels voor hem door alle auto’s, fietsen, bakfietsen, scooters en schoolgangers. Een paar maanden later zijn we verhuisd naar een rustig dorpje. We merkte dat hij door de verhuizing meer vertrouwen in ons had gekregen. Wij verhuisde namelijk mee, hij ging niet weer alleen ergens anders naartoe. Nu is Jingle inmiddels alweer een jaar bij ons!

Het jaar is echt voorbij gevlogen. Jingle gaat elke dag nog met sprongen vooruit en heel soms even een stapje terug wat helemaal niet erg is. Het kost tijd om alles te verwerken en die tijd krijgt hij nog steeds. Te veel prikkels vindt hij nog lastig om mee om te gaan, al is het echte vluchtgedrag er nu wel uit. Maar oh wat zijn we trots op hem! Hij is mentaal zo hard gegroeid dit jaar. Toen we net in ons nieuwe huis woonden (september 2022) vloog hij naar binnen als hij iemand buiten de poort hoorde praten, en nu blijft hij rustig liggen als ‘Opa’ naast hem hout zaagt met de machine… en durft hij tegenwoordig best even een blafje te geven als hij mensen langs te tuin hoort lopen. Bij nieuwe mensen kijkt hij even de kat uit de boom, ‘ben jij oke?’ ‘kan ik jou vertrouwen?’. En als dat zo blijkt likt hij je van top tot teen af en geeft hij je zoveel liefde!
Hij kan uren tegen ons aan op de bank liggen en dan het liefst met zijn kop op je schouder. Hij vindt uitstapjes steeds leuker worden en weet precies waar hij moet staan voor de auto. Met ons neefje (2jaar) is hij super voorzichtig wat super fijn is en ook geweldig mooi om te zien dat ze samen zo een mooie band opbouwen.
Zijn konijnen “broertje en zusje” (Vixen&Blitzen) zijn enorm interessant en soms liggen ze neus aan neus door het gaas. Hij moet wel nogsteeds leren dat niet elke hond leuk is en wil spelen & dat is nog wel eens lastig want hij denkt dat elk dier bestaat om te spelen. Hij heeft best wel in zijn puberteit gezeten en dat was niet altijd even makkelijk maar dat heeft denk ik iedere hondeneigenaar wel. Doordat hij zo slim is, zijn enorme kracht, zijn heerlijke Berner karakter in combinatie met de puberteit (die er wel eens voor kan zorgen dat we soms graag een rolletje behang extra zouden willen hebben) zijn we in april begonnen met de cursus ‘gedisciplineerde huishond’ en deze hebben we inmiddels afgerond en behaald. Hij pikte alles super snel op en vindt de 1 op 1 tijd echt geweldig, we genieten daar beide zo erg van…
hij heeft een enorme wil om voor me te werken en dit maakt het allemaal nog leuker en fijner.
Zo leuk dat we dit weekend zijn we gestart met de cursus “puntjes op de i”

We zijn nu een jaar samen, een jaar bezig met elkaar leren kennen. Wat kan wel, wat kan niet. Wat MAG wel, wat MAG niet… Een jaar aan het opvoeden en aan het trainen… want heel eerlijk, zo’n jong ‘ding’ in huis was best even aanpoten na twee senioren (10 & 11,5) die gewoon lekker mee gingen in het ritme van de dag en alles al kenden en wisten. Maar stiekem toch ook al wel een jaar aan het genieten. Dat was zeker niet 24/7, want het is lang niet altijd rozengeur en maneschijn geweest, want ik heb in het begin ook zeker afgezien maar opgeven was absoluut nooit een optie, ik kreeg al heel snel een “schuldgevoel” naar Max en dit heeft lang geduurd voor dit gevoel weg was. Al hield ik wel echt van Jingle, het was erg dubbel. Als 3e herplaatser was/is hij zeker een uitdaging voor mij/ons geweest en zeker met zijn rugzak waar je dan toch eigenlijk al 0-1 achter staat.

Maar ik heb altijd gezegd: we komen er wel, we nemen soms gewoon een omweg. En die omwegen zijn soms helemaal niet zo verkeerd heel soms zijn die omwegen gewoon veel beter dan de normale wegen en is er zoveel meer te zien en te ontdekken Hij is bij ons gekomen met een reden, en soms is het de vraag; wie heeft wie ‘gered’?

Hij is ons knuffel vriendje,
Onze Clown
Onze Mr. Xmas
Onze Baby
Ons Maatje